Ο αποσκληρυντής νερού είναι μια συσκευή επεξεργασίας σκληρού νερού που αντικαθιστά τα φυσικά μέταλλα (κυρίως ασβέστιο και μαγνήσιο) με νάτριο, σε μια διαδικασία που ονομάζεται ανταλλαγή ιόντων. Το σκληρό νερό έχει συνήθως υψηλή περιεκτικότητα σε ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου, τα οποία οδηγούν στη συσσώρευση αλάτων σε ολόκληρα συστήματα νερού, λέβητες και άλλες συσκευές. Αυτή η συσσώρευση έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κατανάλωση ενέργειας, καθώς και στην αποδοτικότητα και τη συντήρηση του νερού και της ενέργειας.
Πώς Λειτουργούν οι Αποσκληρυντές Νερού;
Οι αποσκληρυντές αλατιού χρησιμοποιούν συνήθως ένα σύστημα από σφαιρίδια ρητίνης (πλαστικό), τα οποία είναι αρνητικά φορτισμένα με ιόντα νατρίου (ανιόντα). Αυτά τα σφαιρίδια προσελκύουν και συλλαμβάνουν τα θετικά φορτισμένα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου (κατιόντα) καθώς το νερό ρέει μέσα από το σύστημα. Αφού τα απομακρύνει από το νερό, το σφαιρίδιο απελευθερώνει στη συνέχεια ένα ιόν νατρίου το οποίο εξέρχεται από το σύστημα ως αποσκληρυμένο νερό. Άλλα θετικά φορτισμένα ιόντα, όπως ο σίδηρος και το μαγγάνιο, θα απομακρυνθούν επίσης από τα σφαιρίδια.
Η ικανότητα των πλαστικών σφαιριδίων να συνεχίσουν να προσελκύουν αποτελεσματικά τα κατιόντα εξαντλείται με την πάροδο του χρόνου λόγω της επιβάρυνσης από ασβέστιο και μαγνήσιο και πρέπει να αναγεννώνται με διάλυμα άλατος. Το αλάτι πρέπει να προστίθεται χειροκίνητα στο σύστημα, με τη μορφή χλωριούχου νατρίου, για την παραγωγή του διαλύματος το οποίο ξεπλένεται πάνω στα σφαιρίδια, αποκαθιστώντας το αρνητικό φορτίο τους και αποβάλλοντας το ασβέστιο και το μαγνήσιο ως απόβλητο. Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή ως αναγέννηση ή αντίστροφη έκπλυση. Εάν το σύστημα ξεμείνει από αλάτι, το νερό που διέρχεται από αυτό δεν θα αποσκληρυνθεί πλέον και το σύστημα είναι εντελώς αναποτελεσματικό.
Τι επιπτώσεις έχουν λοιπόν οι αποσκληρυντές νερού στο περιβάλλον;
Αφαιρώντας τα μέταλλα που οδηγούν στη συσσώρευση αλάτων στα συστήματα νερού, τα παραδοσιακά συστήματα αποσκλήρυνσης αλάτων συμβάλλουν στη βελτίωση της κατανάλωσης ενέργειας και στη βελτίωση της διάρκειας ζωής των συσκευών.
Αλλά αυτό το όφελος έχει μεγαλύτερο κόστος για τον πλανήτη μας. Το πιο συνηθισμένο αναγεννητικό που χρησιμοποιείται για την έκπλυση του συστήματος και την αποκατάσταση των πλαστικών σφαιριδίων είναι το χλωριούχο νάτριο. Το χλωριούχο νάτριο είναι τοξικό για την υδρόβια ζωή και ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα μπορούν να προκαλέσουν επιβλαβείς επιπτώσεις στα οικοσυστήματα γλυκού νερού και να βλάψουν τις γεωργικές καλλιέργειες προκαλώντας εγκαύματα στα φύλλα.
Η διαδικασία αναγέννησης στους αποσκληρυντές αλατιού μπορεί να εκτελείται 2-3 φορές την εβδομάδα και σε ορισμένες περιπτώσεις, σε περιοχές με πολύ σκληρό νερό, μπορεί να είναι ακόμη και καθημερινή. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αναγέννησης, το χλωριούχο νάτριο απορρίπτεται ως απόβλητο στο σύστημα αποχέτευσης, μαζί με τα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου. Το χλώριο δεν μπορεί εύκολα να απομακρυνθεί στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας, πράγμα που σημαίνει ότι καταλήγει στα ποτάμια, τις λίμνες και τα ρέματα. Η απόρριψη χλωριούχου νατρίου στο δημοτικό σύστημα ύδρευσης επηρεάζει επίσης αρνητικά τους φυσικούς οργανισμούς που διασπούν τα στερεά απόβλητα στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων.
Ένα άλλο ζήτημα που σχετίζεται με την απόρριψη των ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου είναι ότι μπορεί να κατακρημνιστούν και να σχηματίσουν άλατα στους σωλήνες απόρριψης και αποχέτευσης, επομένως το σύστημα αποσκλήρυνσης με αλάτι απλώς μετατοπίζει το ζήτημα των αλάτων κάπου αλλού και δεν το εξαλείφει.
Το σύστημα αφαιρεί επίσης ιόντα όπως ο σιδηρούχος σίδηρος. Τα μεταλλικά ιόντα που δεσμεύονται στα σφαιρίδια ρητίνης τείνουν να μην ξεπλένονται κατά την αναγέννηση, σε αντίθεση με τα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου. Με την πάροδο του χρόνου περισσότερα θετικά φορτισμένα μεταλλικά ιόντα δεσμεύονται μη αναστρέψιμα με τα αρνητικά φορτισμένα σφαιρίδια και η ικανότητα των σφαιριδίων να πραγματοποιούν ιοντοανταλλαγή μειώνεται. Σε γενικές γραμμές, οι πλαστικές σφαίρες στα συστήματα αποσκλήρυνσης αλάτων πρέπει να αντικαθίστανται κάθε 5 έως 10 χρόνια (ανάλογα με τη σκληρότητα του νερού που επεξεργάζεται), επειδή οι σφαίρες δεν μπορούν να αναγεννηθούν περαιτέρω. Σε μια εποχή όπου η χρήση πλαστικών εξαλείφεται όπου είναι δυνατόν, η χρήση και ο συνεχής κύκλος αντικατάστασης των σφαιριδίων πλαστικής ρητίνης που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα συστήματα είναι επιβλαβής για το περιβάλλον.
Το χλωριούχο κάλιο είναι μια πιο φιλική προς το περιβάλλον εναλλακτική λύση σε σχέση με το χλωριούχο νάτριο, αλλά είναι έως και τρεις φορές πιο ακριβό και απαιτείται πολύ μεγαλύτερη ποσότητα για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Συνοψίζοντας, ενώ οι αποσκληρυντές αλατιού αποδεικνύεται ότι λειτουργούν πολύ αποτελεσματικά για την αποσκλήρυνση του νερού όταν λειτουργούν όπως προβλέπεται, δεν μπορεί να παραβλεφθεί ο αρνητικός αντίκτυπος που έχουν στο περιβάλλον. Η τεχνολογία αναδιάρθρωσης νερού IntegroTM προσφέρει μια μοναδική και φιλική προς το περιβάλλον εναλλακτική λύση στα συστήματα αποσκλήρυνσης αλατιού. Δεν προσθέτει ούτε αφαιρεί τίποτα από το νερό, αλλά αποτρέπει και εξαλείφει τα άλατα, εγχέοντας ηλεκτρόνια στο νερό με επαρκή ενέργεια ώστε να διαταράξει τη σύνδεση που διαφορετικά συμβαίνει μεταξύ των διαφόρων μετάλλων. Δεδομένου ότι τα ιόντα που σχηματίζουν τα άλατα παραμένουν σε διάλυμα, περνούν ελεύθερα μέσα από τα συστήματα νερού. Χωρίς χημικά και συντήρηση, το Integro™ θα προστατεύσει τα συστήματα και τις συσκευές νερού, θα μειώσει την κατανάλωση ενέργειας και, το σημαντικότερο, θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος.
