Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να ακούσετε να περιγράφεται ή να μετράται το σκληρό νερό: σκληρότητα ασβεστίου, σκληρότητα μαγνησίου, συνολική σκληρότητα, σκληρότητα ως CaCO3 ή συνολικά διαλυμένα στερεά (TDS). Ακολουθεί ένας σύντομος οδηγός για την κατανόηση των διαφορών στην ορολογία.
TDS έναντι Γενικής Σκληρότητας Νερού
Ενώ μετρούν διαφορετικά συστατικά του νερού, τόσο το TDS όσο και η γενική σκληρότητα είναι ανάλογες μεταξύ τους- όσο υψηλότερο είναι το TDS, τόσο σκληρότερο θα είναι το νερό.
TDS είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα ανόργανα άλατα και τις μικρές ποσότητες οργανικής ύλης που υπάρχουν σε διάλυμα στο νερό και δεν μπορούν να φιλτραριστούν μέσω ενός διηθητικού χαρτιού, όπως τα μέταλλα, τα άλατα και τα ιόντα. Πρόκειται συνήθως για κατιόντα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου και καλίου (θετικά φορτισμένα ιόντα) και ανθρακικά, υδρογονανθρακικά, χλωριούχα, θειικά και νιτρικά ανιόντα (αρνητικά φορτισμένα ιόντα). Η μέτρηση του TDS αντικατοπτρίζει καλύτερα τη συνολική περιεκτικότητα του νερού σε ανόργανα άλατα παρά τη σκληρότητα. Η γενική σκληρότητα, από την άλλη πλευρά, είναι συγκεκριμένα η συνδυασμένη συγκέντρωση ασβεστίου (Ca2+) και μαγνησίου (Mg2+) στο νερό. Ενώ μπορεί να υπάρχουν πολλά άλλα ιόντα διαλυμένα στο νερό εκτός από το ασβέστιο και το μαγνήσιο, όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, αυτά δεν υπολογίζονται στη γενική σκληρότητα του νερού
Σκληρότητα ασβεστίου και μαγνησίου
Η σκληρότητα ασβεστίου (ανθρακικό ασβέστιο – CaCO3) και η σκληρότητα μαγνησίου (ανθρακικό μαγνήσιο – MgCO3) είναι μέτρα της ποσότητας των ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου στο νερό αντίστοιχα. Οι μετρήσεις σε mg/l δίνουν μια καλή ένδειξη της περιεκτικότητας του νερού σε ανόργανα άλατα (και επομένως της πιθανής σκληρότητας), αλλά μετρούν μόνο ένα στοιχείο του νερού. Ωστόσο, αποτελούν βασικές μετρήσεις κατά τον υπολογισμό της συνολικής σκληρότητας ως CaCO3.
Σκληρότητα ως CaCO3
Δεδομένου ότι το ανθρακικό ιόν CO3232- είναι κοινό για τη σκληρότητα ασβεστίου, τη σκληρότητα μαγνησίου και την αλκαλικότητα (η αλκαλικότητα είναι η ικανότητα του νερού να εξουδετερώνει τα οξέα και παρέχεται κυρίως από το ανθρακικό σύστημα) και λαμβάνοντας υπόψη ότι η σκληρότητα ασβεστίου είναι η κυρίαρχη σκληρότητα στο νερό (στις περισσότερες περιπτώσεις), καθίσταται επιστημονικά λογικό να χρησιμοποιείται το ανθρακικό ασβέστιο (CaCO33) ως ενοποιητική οντότητα για την αξιολόγηση της σκληρότητας και της αλκαλικότητας στο νερό.
Υπολογισμός της Σκληρότητας ως CaCO3
Η σκληρότητα ως CaCO3 είναι η συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου εκφρασμένη σε ισοδύναμα ανθρακικού ασβεστίου. Χρησιμοποιώντας τον περιοδικό πίνακα, η μοριακή μάζα του CaCO3 (στρογγυλοποιημένη σε ένα δεκαδικό ψηφίο) είναι [40 .1+12+(16×3)] = 100.1. [40,1+12+(16×3)] = 100,1. Για το Ca είναι 40,1 και για το Mg είναι 24,3 g/mol.
Επομένως, ο λόγος του ανθρακικού ασβεστίου προς το ασβέστιο είναι 100,1/40,1=2,5 και ο λόγος του ανθρακικού ασβεστίου προς το μαγνήσιο είναι 100,1/24,3=4,1. Έτσι, για να υπολογίσετε τη σκληρότητα ως CaCO3 λαμβάνοντας υπόψη τις μετρήσεις ασβεστίου και μαγνησίου, θα πολλαπλασιάσετε τη μέτρηση ασβεστίου επί 2,5 και τη μέτρηση μαγνησίου επί 4,1 και θα τις προσθέσετε μαζί. Για παράδειγμα, για μια έκθεση ανάλυσης νερού με μέτρηση μαγνησίου 1,7 mg/l και μέτρηση ασβεστίου 117,8 mg/l, ο υπολογισμός της συνολικής σκληρότητας θα ήταν (1,7×4,1) + (117,8×2,5) = 6,97+294,5 = 301,5 mg/l.
Εάν θέλετε να συζητήσετε τα προβλήματα σκληρού νερού με κάποιον από την ομάδα μας, θα χαρούμε να σας ακούσουμε, επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα!
